μοντελο που πασχει απο βαμπιρισμο
εξάνθημα οστρακιάς
Αυτό που καθιστά «τοξικό» το ζήτημα των ελληνικών τραπεζών είναι κυρίως το ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι δανείστηκαν 45,4 δισ. ευρώ για να διασώσουν τις ελληνικές τράπεζες κατά τις τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις της περιόδου 2011 -2015 εκ των οποίων στην καλύτερη περίπτωση θα πάρουν πίσω τα 5,7 δισ. ευρώ. Η τοξικότητα αυξάνεται από τη διαπίστωση διεθνών οργανισμών, οίκων , αναλυτών και επενδυτών, ότι παρά την τεράστια αυτή στήριξη οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν κεφαλαιακά σαθρές και θα απαιτηθεί νέα κεφαλαιακή τους ενίσχυση στο μέλλον, για να καθαρίσουν τους «σκελετούς» των ισολογισμών τους.
https://abtecfes.blogspot.com/2019/02/blog-post_40.html
εξάνθημα οστρακιάς
Να σημειωθεί πως στο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) έχουν δεσμευθεί για την ενίσχυση των τραπεζών συνολικά 25 δισ. ευρώ εκ των οποίων έχουν χρησιμοποιηθεί τα 5,6 δισ. ευρώ! Τα εναπομείναντα 19,4 δισ. ευρώ θα είναι διαθέσιμα έως και τις 20 Αυγούστου 2018, οπότε εκπνέει και το πρόγραμμα στήριξης του ESM. Το εάν η Ελλάδα θα πάρει και άλλα χρήματα για τη κεφαλαιακή στήριξη των τραπεζών της θα καταδειχτεί από το αποτέλεσμα των τεστ αντοχής που θα διενεργήσουν η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαΐου 2018.
εικονες ωτιτιδας
Αν και στελέχη του Ευρωσυστήματος προεξοφλούν το ότι δεν θα απαιτηθεί νέα κεφαλαιακή ένεση ή ότι οι όποιες κεφαλαιακές ανάγκες θα είναι μικρές, η εκτίμηση αυτή μέλλει να καταδειχθεί (τη διετία 2019-2020 θα ενεργοποιηθούν μέτρα που θα μειώσουν το εισόδημα των δανειοληπτών). Εάν ωστόσο απαιτηθούν νέα χρήματα τότε η αποτυχία των θεσμών, των ελληνικών κυβερνήσεων, της Τράπεζας της Ελλάδος και του ΤΧΣ στο μέτωπο της ανάταξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος θα είναι καθολική. Το πώς φτάσαμε σε αυτή την αποτυχία είναι μια συζήτηση πολιτική και οικονομική. Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο εξέτασε το θέμα και οδηγήθηκε σε κάποια συμπεράσματα που έγιναν αποδεκτά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα οποία όμως δεν σχολιάσθηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό αλλά και από την Τράπεζα της Ελλάδος. Ποια είναι αυτά τα συμπεράσματα;
Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο: Χάθηκαν 40 δισ. ευρώ στις τράπεζες - Στον «αυτόματο» η εποπτεία
«Τραπεζική καταβόθρα»
Αρχικά το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο αναγνωρίζει ευθύνες στις κυβερνήσεις Σαμαρά και Τσίπρα και διασταλτικά στους υπουργούς Οικονομικών Στουρνάρα και Τσακαλώτο για το γεγονός ότι δεν προστάτεψαν τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Όπως αναφέρει η έκθεση, οι όροι του δεύτερου και του τρίτου προγράμματος επέτρεπαν τη χρήση του ΤΧΣ μόνον ως ύστατη πηγή στήριξης των ανακεφαλαιοποιήσεων του 2014 και του 2015. Κατά την έκθεση «αυτό σήμαινε ότι το ΤΧΣ δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών σε περίπτωση ενδιαφέροντος από ιδιώτες επενδυτές. Επομένως, κατά τη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης, ασκήθηκαν σημαντικές πιέσεις στις τιμές των μετοχών, με αποτέλεσμα τη σημαντική ποσοστιαία απομείωση της συμμετοχής του ΤΧΣ, το οποίο ήταν ήδη πλειοψηφικός μέτοχος των τραπεζών μετά την ανακεφαλαιοποίηση του 2013».
Η επικράτηση των funds έναντι του ΤΧΣ δεν ήταν απλή υπόθεση. Για να καταστεί δυνατόν αυτό τόσο η κυβέρνηση Σαμαρά όσο και η κυβέρνηση Τσίπρα νομοθέτησαν ειδικά (ακόμη και με εκπρόθεσμες τροπολογίες ή «κρυφές» διατάξεις) και με πλήρη γνώση ότι θα ζημιωνόταν ο Έλληνας φορολογούμενος σε βάρος των funds που μπήκαν ως μέτοχοι στις τράπεζες.
Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο ωστόσο αναδεικνύει και τις ευθύνες των φορέων που λαμβάνουν τις αποφάσεις και κυρίως του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που ήταν αρχικά ο βασικός μέτοχος των τραπεζών. Προς επίρρωση αυτού, θα πρέπει να επισημανθεί πως οι τροποποιήσεις στο νόμου του ΤΧΣ ήταν εκείνες που επέτρεψαν αρχικά να γίνουν το 2014 αυξήσεις κεφαλαίων σε τιμή πολύ χαμηλότερη εκείνης που είχε διασώσει το Δημόσιο τις τράπεζες δύο χρόνια νωρίτερα, αλλά και οι οποίες καθόρισαν το 2015 ως ενδεδειγμένη για τις αυξήσεις κεφαλαίου των τραπεζών, τη διαδικασία του επιταχυνόμενου βιβλίου προσφορών, η οποία με απλά λόγια επέτρεψε στους επενδυτές να καθορίσουν εκείνοι την τιμή με την οποία έγιναν βασικοί μέτοχοι των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Πηγή: Reuters
Για το ΤΧΣ το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν έχει καλό λόγο να πει. Του αποδίδει αδιαφανή λειτουργία, σκοπιμότητες και ασυνέχεια. «Η διαδικασία λήψης αποφάσεων του ΤΧΣ ήγειρε επίσης σοβαρές ανησυχίες ως προς τη διαφάνειά της. Παραδείγματος χάριν, το 2013, το ΤΧΣ ενέκρινε την πώληση πλειοψηφικής συμμετοχής σε θυγατρική τράπεζας, παρότι η συναλλαγή δεν βασίστηκε σε ανταγωνιστική διαδικασία υποβολής προσφορών με περισσότερους συμμετέχοντες», σημειώνεται στην έκθεση.
Η «ασυνέχεια» που αποδίδεται στο ΤΧΣ σχετίζεται με τις αλλαγές στην ανώτατη διοίκηση του (άλλαξαν 34 στελέχη την πρώτη εξαετία, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων προέδρων και τεσσάρων διευθυνόντων συμβούλων). Κατά το Ελεγκτικό Συνέδριο «οι μουσικές καρέκλες» του ΤΧΣ οδήγησαν σε μειωμένη επιρροή στις τράπεζες στις οποίες το Ταμείο ήταν μέτοχος και ως εκ τούτου ο βασικός σκοπός του, που ήταν η διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, δεν επετεύχθη.
Comments
Post a Comment